Just an ordinary day

Vanochtend stond ik op met de boodschap: ‘Probeer eens de hele dag te leven in het heden’. Misschien herken je het wel, een soort van een boodschap, een ingeving die binnenkomt zo aan het begin van de ochtend, als je rustig opstaat en je gedachten overdenkt. Dit komt als een inzicht, van je intuïtie, je gidsen of engelen, noem het wat je wilt. Deze boodschap werd nog eens bevestigd door de kaart die ik trok vanmorgen, zoals ik dat iedere ochtend doe, een kaart voor mezelf trekken.
Ook tijdens het sporten kwam de boodschap nog eens luid en duidelijk naar boven op de tijd van het apparaat, die iedere keer dat ik keek,  de cijfers  44 aangaf.  Nog 11:44, 8:44, etc. minuten.  Als ik me er bewust van werd dat de tijd er aan zou komen en expres keek, lukte het niet, maar dan ben ik ook niet volledig bezig met het hier en nu, aan het sporten en aan het luisteren naar de muziek op mijn MP3.  
De dubbele cijfers op de klok, die je steeds terug ziet, geven namelijk ook altijd een boodschap aan en 44 is ‘leef in het hier en nu’. 4 is het getal van de materie, zoals een vierkant.
Maar goed… de boodschap kwam dus duidelijk aan. Niet dat het om grote zorgen gaat, maar er zat wel iets aan mij te knagen, dat ik maar niet los kon laten. Dan is het zo makkelijk om daar constant aan te denken of hoe dingen kunnen gaan verlopen. Dan zit je dus in de toekomst en gewoon bijna letterlijk niet met beide benen op de grond. Ook te vertalen naar de energie die teveel in je hoofd zit en weer naar beneden moet, naar je voeten, de grond.  Weer lekker in je 1^e, 2^e en 3^e chakra zitten.
Een praktische tip is om te kijken wat er om je heen gebeurt en alles in je op te nemen. Of je nu op de fiets zit, aan het wandelen bent of in de auto. Of gewoon lekker aan het sporten in de sportschool, zoals bij mij het geval.  
En het is zoveel fijner om echt in het hier en nu te zijn, je ziet veel meer om je heen en kan daar ook echt van genieten, is mijn ervaring. De tijd gaat sneller bij de minder leuke dingen en langzamer bij leuke dingen; het lijkt wel of de tijd zich als het ware aan jou aanpast. En de antwoorden op vragen komen vanzelf. En werkelijk waar, het heeft geen zin om in de toekomst te leven, want geen mens heeft het script hiervoor... 

Ontspannen

Ontspannen, wat een heerlijk woord! Iedereen doet het op zijn eigen manier, door een wandeling in het bos te maken, naar muziek te luisteren, lekker sporten, een heerlijke vakantie, tuinieren, gewoon lekker genieten van een goed gesprek met vrienden onder het genot van een goed glas wijn. Tal van mogelijkheden, voor elk wat wils.
Maar als je van de dingen waar je normaal gesproken van ontspant, niet eens meer van kan genieten, dan ben je dus al te ver gegaan. Je bent in je dagelijkse werkzaamheden over je eigen grenzen heen gegaan. Dan is het tijd voor rust en voor jezelf uit te zoeken welke manier het beste werkt om je zelf weer op te laden. En nog belangrijker is dat je weet, hoe je het voor een volgende keer kan voorkomen.  
Het antwoord is eigenlijk heel simpel, goed naar jezelf en naar je lichaam luisteren, wanneer je echt niet meer kan en jezelf ‘leeg’ voelt.
En dit is mogelijk als je goed van jezelf weet hoe je je voelt als je ontspannen bent en als je veel energie hebt. En wanneer of in welke situaties je minder energie hebt. Misschien ook wel te omschrijven als ‘gelukkig’ en ‘minder gelukkig’.
Een tip is om ’s ochtends als je opstaat goed te aarden (bijvoorbeeld door met je voeten goed op de grond te stampen) en naar je lichaam te luisteren. Dan kom je namelijk net uit ‘dromenland’ en ben je nog het meest ontspannen.
Als je nou ’s ochtends niet relaxed op staat, omdat je slecht hebt gedroomd of helemaal niet hebt geslapen, dan is het natuurlijk belangrijk om eerst die cirkel te doorbreken. Alles begint bij een gezonde nachtrust.
Er is voor zoveel wat te zeggen en iedereen doet de dingen op zijn of haar eigen manier, maar we hebben allemaal een lichaam en een geest (en een ziel) dus het is zo belangrijk om hier naar te luisteren.
En op welke manier je ook ontspant, voor iedereen werkt het een wel en het ander niet, maar met meditatie kom je naar mijn eigen beleving en ervaring toch wel het diepst in jezelf, het geeft bijvoorbeeld antwoord op je vragen als je vastzit en je weet ineens welke kant je op moet, wat de juiste beslissing is.
En volgens mij geldt ook hier weer dat iedereen dit op zijn eigen manier doet, maar het is gewoon voor iedereen belangrijk om de rust in jezelf te vinden en te weten hoe je daar kunt komen.
Een wijs iemand zei ooit tegen mij: ‘Neem nooit beslissingen als je onrustig bent, in rust ben je bij jezelf en weet je intuïtief wat je moet doen.’

Synesthesie

Ik weet niet beter dan dat ik letters en cijfers in kleuren zie. Van jongs af aan al. In de eerste klas, wat nu groep 1 is, hadden we van die blokjes en staafjes om te leren rekenen. Ik vond het al zo curieus dat ze allemaal een aparte kleur hadden, want voor mij was dat namelijk net de verkeerde kleur. De één was geloof ik wit, de twee oranje en er was donkergroen, rood; ze hadden allemaal een kleur, één tot en met tien. Maar waarom was de één niet donkerblauw? En de twee niet geel/lichtoranje en die drie, ja, die moest dan toch wel rood zijn? Was ik dan de enige die dat vond? Ik had het er eigenlijk nooit over…

En boom, roos, vis, vuur vond ik prachtig, want dat was voor mij een en al kleurfestijn; de o was wit en de v en de uu van vuur klopte ook wel, want dat had ook echt die kleur, dat geel/oranje, en de u nog feller dan de v. Prachtig!
En nog steeds terwijl ik deze letters typ; ik zie ze op de een of andere manier niet ‘letterlijk’ in kleur, ik zie dus wel bijvoorbeeld zwarte letters, maar ik associeer ze met een kleur, elke letter apart. Ze vormen een kleur in mijn hoofd, en het hele woord samen vormt ook weer een heel scala van kleuren.

En dan komt het opnemen van de informatie van het woord, zin of verhaal, want dat is ook weer een apart hoofdstuk op zich. Iedereen neemt informatie op zijn eigen manier op: auditief, kinesthetisch of visueel. Als iemand bijvoorbeeld een verhaal vertelt over een hond, zal de auditieve toehoorder vooral naar de stem van de verteller luisteren, de visuele toehoorder ziet het beeld van een hond en de kinetische toehoorder is vooral gericht op het gevoel dat het verhaal hem geeft. En dat is dé manier om het verhaal te onthouden.   
Ik ben dus visueel ingesteld, als iemand een verhaal vertelt vormen de woorden eerst een beeld in mijn hoofd en dat beeld geeft mij pas de informatie zoals de persoon deze bedoelt. Best wel omslachtig en verwarrend; een goed voorbeeld ervan is toen een collega van mij me een keer vroeg of ik, omdat ik in de pauze toch langs de Blokker zou komen, even voor haar een gootsteenkastrekje wilde kopen. Ik kon het beeld niet zo snel bevatten, dus heb ik maar gevraagd of ze het even op wilde schrijven, dan kon ik dat tijdens het lopen doen.

Maar dat was even een zijweg, misschien meer erover in een volgende blog; nu weer even terug naar de cijfers en letters die ik in kleur zie. Alhoewel dat is niet het enige; ook de dagen van de week (logisch dat die donderdag ‘witte donderdag’ heet, wat die is toch ook wit?) of de maanden, ze hebben allemaal een kleur. Of landen, maar dat kan misschien ook komen omdat, als iemand het over een land heeft, ik ze in mijn hoofd zie op de wereldkaart.      
Ik vond het allemaal vrij normaal en dacht dan ook dat iedereen dat had, tot ik een paar jaar geleden een programma op televisie zag over ‘synesthesie’. En ja, ik herkende het helemaal, daar werd mijn ‘geval’ verteld!  En het is helemaal niet zo dat iedereen het heeft, zoals ik dus dacht, ongeveer 1 op de 20.
In Nederland heeft Crétien van Campen er onderzoek naar gedaan en een boek over geschreven: ‘Tussen zinnen : synesthesie of hoe de zintuigen samenwerken.’ (2005)
zie ook de website http://www.synesthesie.nl/nlsynpag.htm

Iedereen wordt geboren als synestheet. Het schijnt dat alle baby’s, in ieder geval bij beeld en geluid (tot zover er onderzoek is gedaan), heel veel kleuren zien, omdat in hun hersenen dan nog een overmaat aan zenuwverbindingen is. Weinig baby’s behouden dit ook na het eerste levensjaar; naarmate de zintuigen zich gaan ontwikkelen gaat dit bij de meesten weg.

Maar er is nog veel meer dan alleen kleuren zien in letters en cijfers; er zijn ook synestheten die bij het drinken van een lekker kopje koffie of het luisteren van muziek de prachtigste kleuren zien, of als ze een boeket bloemen ruiken…

Helaas heb ik dat dan weer niet…

Een erg leuk en interessant artikel van bovenstaande website is Kunst en synesthesie. Het is namelijk een bron van inspiratie voor kunstenaars. Ze gebruiken hun synesthesie voor hun muziek of schilderijen. http://www.synesthesie.nl/nlsynpag.htm#Wat%20is

Maar naast de wetenschappelijke verklaring ben ik benieuwd wat daar nog meer achter zit. Zit er wel iets achter? Of niet? Ik heb er verder nog nooit iets over gelezen of nog nooit heeft iemand mij daarover kunnen vertellen. Maar misschien kom ik er nog wel eens achter.

Levenslustig vs. moeheid

Ik hoor het van veel mensen de afgelopen tijd, dat ze zo moe zijn. Ik merk het bij mezelf ook; ‘s ochtends begint het al, erg moe bij het opstaan, geen energie om aan de dag te beginnen of ook maar iets te doen, gedurende de dag veel gapen en ’s avonds het liefst zo snel mogelijk weer je bed in willen kruipen. Ook al is er iets leuks te doen die avond, geen zin, de levenslust is er een beetje uit. Maar gelukkig kan ik mezelf er vaak dan toch toe zetten, even goed aarden en mezelf weer een energetische boost geven door oefeningen en gedachtes op een rijtje te zetten, lees: weg te halen. Dat begint dus al ’s ochtends.

Maar toch lijkt die levenslust er wel een beetje uit, wat ik van veel mensen hoor. Hoe komt dat toch? Levenslustig, wat is dat? Volgens de Van Dale: sprankelend, tierig, energiek, opgewekt, vrolijk.

Oorzaken hiervan zouden kunnen zijn:
- werkgerelateerde oorzaken, dingen doen die je geen energie geven
- geen werk hebben, je nutteloos voelen
- periodes van neerslachtig weer
- verkeerde voeding

- te weinig beweging
- je loopt jezelf voorbij, teveel werken

- teveel aan anderen denken, te weinig aan jezelf ofwel teveel aan de verwachtingen van anderen willen voldoen
- de tijd waar we nu in zitten. De tijd gaat sneller, er gebeurt veel om ons heen, ons bewustzijn en trillingsfrequentie en gevoeligheid krijgt een boost, waardoor ons fysieke lichaam dit probeert bij te benen met het energetisch lichaam. Hierdoor kunnen we fysieke klachten krijgen, waaronder veelal moeheid.

En natuurlijk liggen deze oorzaken ook verweven in elkaar, zoals alles in het leven onlosmakelijk met elkaar verbonden is. Belangrijk is om te veranderen wat je kunt veranderen, want je bent tenslotte verantwoordelijk voor je eigen leven en hetgeen waar je geen invloed op hebt laat je los, accepteer het.
Tegenwoordig zijn er genoeg boeken, cursussen, workshops, therapieën om je te helpen weer bij je eigen gevoel te komen om te weten wat je nodig hebt om de balans terug te vinden.

Natuurlijk zijn er vele gradaties van moeheid of soms ‘levensmoeheid’ en daarom is het ook een kunst om jezelf niet te laten verleiden om in een vicieuze cirkel te komen. Is het zelfs zo erg dat je geen lichtpuntjes meer ziet, is de wil om hieruit te komen al genoeg. Vraag om hulp; mensen zijn bereid je de helpende hand toe te steken; als de een het niet is, is de ander het wel.
En geloof dat dingen lopen zoals ze lopen, dat er een reden is dat je nu in deze situatie bent beland en dat er daarom ook weer een weg uit die put omhoog is.
Dit klinkt allemaal nogal zwaar, maar deze gevallen zijn er helaas ook.

Het idee van deze blog is ontstaan vanuit een behoefte om mijn eigen ideeën en opvattingen, gecombineerd met wat ik heb geleerd en gelezen en uiteraard ook heb meegemaakt, te verwoorden.
In de volgende blogs wil ik graag wat uitgebreider op dingen ingaan of iedere keer een bepaald thema aansnijden over wat me op dat moment bezighoudt.